2020-05-01
   
    Бөөрөн дээрээ тод өнгийн бөмбөлөг хатгасан дэлгээтэй шүхэр бороонд хөсөр хаяж орхисон эзнээ хүлээн газарт норон хэвтэнэ. Уг нь энэ шүхэр яг одоо л хэн нэгэнд хамгийн их хэрэгтэй баймаар. Гэтэл шиврээ борооны дусал бүрийг өөртөө нэвчээн газарт унасан нь юуных вэ?...

    Энэ шүхрийн эзнийг би дэндүү сайн мэднэ. Шүхэр яагаад газарт хэвтэж байгаа нь ч надаас улбаатай. Анх дугуй унаж сурахад тусалсан хөгжилтэй хүү, цэцэгт туузаар үсээ гоёдог байсан бяцхан охины нөхөрлөл. Яг л ийм бороо шивэрсэн зуны бүүдгэр өдөр би хажуу орцны Намуун хэмээх даруухан шар охиныг гэрээс нь дуудаж гаргаад Бая...
2020-03-11

       
           Шөнө дундын хонх цохилоо.

      Цонхны дэргэдэх намхан буйдан дээр өвдөгөө тэврэн суух эмэгтэй сул хаясан үсээ тээршаан хойш шидлээд цаг руу өнгийв. Энэ цаг л түүнд үнэнч нөхөр болдог. Тэр хэзээ ч худлаа явдаггүй. Бас ямар нэг зүйл амладаггүй. Энд анх айл болж ирэхэд ээжийнх нь өгсөн хананы бор цаг 2 жилийн хугацаанд нэг ч удаа зогсоогүй. Цагийн зүү үргэлж завгүй ажиллаж, 12 цагт огтлолцоход сурсан ёсоороо хонх цохиж чимээ өгнө. Ингэж л түүнд амьдрал үргэлжилж байгааг, агшин хором урссаар байгааг сануулсаа...

2020-03-11

          Намрын саарал өдөр. Хүн бүр сэтгэл рүүгээ өнгийж, өөрийнхөө мөн чанарыг тунгаан бодож, зарим нэгэн нь “банштай цай” мөрөөдөн хөнгөн гуниглаж суудаг, шаргал навчис газарт хөглөрч цасны устай холилдон өнгөө алдчихдаг намрын байдаг л нэг саарал өдөр. Цамцныхаа энгэрийг зөрүүлэн барьж, мөрөө хавчсан, гадуур хувцасныхаа захыг чихээ хүртэл дээш татаж гараа зөрүүлэн эвхсэн хүмүүс зөрөлдөн алхах их хотын гудамж. Ажил, гэр, сургууль, гэр лүүгээ яарах амьдралын хэмнэл хүйтнийг зарлах ийм өдөр илүү хурдасдаг байх. Даарахгүй гэсэндээ яарахгүй байж чаддаггүй х...