Ус туучсан бяцхан гутлын мөр эзнээ хаа явсаныг илчилж энд тэндгүй тодорно. Энэ гутлын эзнийг байнга харж байхгүй бол эвгүй юм хийх магадлал маш өндөр. Хоолоо идэж байгаа нохойны идүүр лүү өнгийх гэж үзнэ. Нохой хоолоо харамлаад хаздаг юм аа, хол байгаарай гэж байнга сануулах хэрэг гарна. Зулзалагнуудаа хөхүүлж буй муурын дэргэд очоод муурын зулзагыг зулгааж аваад шидэх гэж үзнэ. Маамуу муур өвддөг юм аа, ээж нь гомдоод уйлна шүү гэж зэмлэх хэрэг гарна. Өөрөөсөө нэг насаар бага, бяцхан зээ дүүгээ бөөрөлхөж гарт нь байгаа тоглоомыг булааж аваад түлхэнэ. Маамуу дүү нь жаахан шүү, тоглоомоо хува...

Уулс уулсын бараа алсын алс руу уусаж үүлс үүлсийн дундуур цайран хөвөлзөн шингэх шиг. Ард тормойж үлдсэн алаг үр нүдэнд үе үе харагдаж, амьдрал ахуй, аж байдал бодолд дурайн буух. Агаарт, тэнгэрт бодол илүү уужим болдог ч юм шиг.

Зурааснаас зураас үүсэх мэт зурайж үзэгдэнэ юм бүхэн. Уулсын орой, үүлсийн хязгаар нийлж уртаас урт бодол болж үргэлжилнэ. Холоос харахад хонин сүрэг мэт бүрэг барагхан бүлэг цагаан юм сүүмэлзэнэ. Анхаарч ажин харвал айл хот бололтой.

Дээрээс нь харахад ч сүрдэм дэлхийн толь далай бас үзэгдэнэ. Аягатай цайнд идээ хөвөх шиг аварга усан онгоцнууд ч их далайн ду...

Хүний дотоод мөн чанарыг ухан уудалж, дэлгэн хөндөж, дэглэн дэрвэлзүүлэх чадвар зохиолын өгүүлэмжээс илхэн. Г.Г.Маркес алдарт "Зуун жилийн ганцаардал" романаас 18 насаар дүү уг номондоо хайр дурлал хийгээд хүн ёсны эгэл энгийн боловч хатуу үнэн, Карибын тэнгисийн хөвөөнөө өрнөх адал явдал, эмгэнэлт, эрээ цээргүй аж амьдралыг яруу тодоор харуулжээ. Зохиолын үйл явдал өрнөлийнхөө тэг голоос эхэлж, төгсгөлөөсөө дахин эхлэл рүү шилжих нь үйл явдлаас үйл явдал руу үсрэн хөтлөх зохиолчийн үндсэн бичлэгийн арга барил, онцлог нь гэлтэй. Тахлын үе буюу үхлийн аюултай өвчи...

Хий хоосны ертөнцөөс өөрийн үзэж туулсан амьдралаа эргэцүүлэх би. Маргаашгүй амьдралынхаа тухай хүүрнэх боломж нь үй олон өчигдөр...

Их Ах чамайг харж байна...

       
    Нэг л мэдэхэд моддын мөчир туяаран нахиалаад, нялх ногоо тунаран өндийх нь дэлгэрэх цаг дэргэд ирснийг сануулах мэт. Үүрийн туяатай уралдан боссон эртэч залуус засмал зам даган гүйх нь ирж яваа цаг дор ирээдүй гэрэлтэх шиг таатай дотно. Өвгөд хөгшид, өлгийтэй хүүхдээ тэвэрсэн ээжүүд орцны үүдэнд бор шувуу шиг хоёр гурваараа эгнэн суугаад нарлах нь ахуй амьдрал ажин түжин байгааг илтгэнэ. Дугуйтай жаалууд бие биенээсээ өрсөх гэж хурдлан жирийлгээд, уралдан тоглох нь дэггүй. Сагсны талбайн шийдэнд өдөр алгасахгүй бөмбөг орж, гарч байгааг ...